-
1 ogień
( zjawisko) fire; ( do papierosa) light; (przen: zapał) fervour (BRIT), fervor (US), ( namiętność) passionzimne ognie — sparklers (pl)
ognia! — WOJSK fire!
przerwij ogień! — WOJSK cease fire!
(gra w) dwa ognie — British bulldog (BRIT), prison dodge ball (US)
iść (pójść perf) na pierwszy ogień — to go over the top first
* * *miogni- Gen. -a1. (= palenie się) fire; dolać oliwy do ognia add fuel to the flames; języki ognia tongues of fire; na wolnym ogniu kulin. on a low heat; nie igraj z ogniem! don't play with fire!; nie ma dymu bez ognia przen. there's no smoke without fire; ogień i woda przen. fire and water; słomiany ogień l. zapał short-lived enthusiasm; ściana ognia wall of fire; upiec dwie pieczenie na jednym ogniu przen. kill two birds with one stone; wpaść jak po ogień make a whirlwind visit.2. (= pożar) fire; coś stoi w ogniu sth is in flames; łuna ognia glow; skoczyć dla kogoś w ogień go through fire and water for sb; ugasić ogień put out a fire; zaprószyć gdzieś ogień set sth on fire.3. (= ognisko, stos) fire; ( ofiarny) pyre.4. (= płomień) fire, flame; (zapalniczki, zapałki) light; masz ogień? pot. do you have a light?, got a light?; sztuczne ognie fireworks; zimne ognie sparklers.5. (= strzały z broni) fire; być na linii ognia be in the line of fire; krzyżowy ogień pytań przen. cross-examination; ognia! wojsk. fire!; ogień artyleryjski shellfire; ogień armatni gunfire; ogień krzyżowy wojsk. crossfire; otworzyć ogień wojsk. open fire; przerwać ogień! wojsk. cease fire!6. przen. (= namiętność, pasja) (gniewu, nienawiści, żądzy) fire, fervor.7. przen. (= żar) heat.8. przen. (= rumieniec) blush.9. przen. (= łuna) glow.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogień
См. также в других словарях:
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
zaprószyć — dk VIb, zaprószyćszę, zaprószyćszysz, zaprószyćprósz, zaprószyćszył, zaprószyćszony rzad. zaprószać ndk I, zaprószyćam, zaprószyćasz, zaprószyćają, zaprószyćaj, zaprószyćał, zaprószyćany «o pyle, kurzu: dostać się gdzieś, zanieczyścić coś;… … Słownik języka polskiego
